نظرسنجی از فعالین اقتصادی طی آخرین فصل  ۱۳۹۹:  بهبود تدریجی محیط کسب‌ و‌ کار

بهبود تدریجی محیط کسب‌ و‌ کار

پایش ملی محیط کسب‌ و کار که در زمستان سال قبل انجام شد حاکی از بهتر شدن عدد مربوط به شاخص کل نسبت به سه فصل قبلی سال ۹۹ است. مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی این اطلاعات را منتشر کرده و نشان می‌دهد که در آخرین فصل سال ۹۹، رقم این شاخص به ۵/۸۰ رسیده شایان ذکر است که عدد بدترین ارزیابی ۱۰ می‌باشد. این معنای بهبود  ۱۳/ ۰ واحدی این شاخص است. در پاییز ۹۹ وضعیت شاخص ملی محیط کسب‌وکار عددی برابر با ۹۳/ ۵ بوده است. همچنین نامناسب‌ترین مولفه‌های محیط کسب‌وکار نیز در این پایش معرفی شدند.

محیط‌ های کسب‌وکار

به مجموعه عامل‌هایی که بر اداره یا عملکرد بنگاه‌های اقتصادی موثر هستند، محیط کسب وکار گفته می‌شود. اما این عوامل تقریبا از کنترل مدیران بنگاه‌ها خارج هستند؛ عواملی مثل قوانین و مقررات، فرهنگ کاری در یک منطقه، میزان بارندگی و… که البته در مناطق جغرافیایی مختلف و کشورها، در هر حوزه کاری و همچنین ‌در دوره‌های زمانی متفاوت هستند.

در دنیای امروز یکی از اصلی‌ترین رویکردهای توسعه اقتصادی کشورها بهبود محیط کسب‌وکار، به شمار می‌رود. به علاوه به هر میزان که محیط کسب‌وکار کشوری دارای شرایطی بهتر باشد، فرصت‌های کارآفرینی و در کل جامعه‌ بیشتر مورد بهره‌برداری قرار گیرد، برایند اقتصاد آن کشور و ایجاد ثروت و ارزش در آن جامعه نیز افزایش می‌یابد.

سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی مطلوب از ملزومات بهبود محیط کسب‌و‌کار است. البته حصول آن نیازمند اسقرار فرآیندی مداوم به منظور سنجش و پایش شرایط محیط کسب‌وکار کشورهاست. به همین جهت نمایندگان مجلس در سال ۹۰، اقدام به تصویب قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار کردند. چهارمین ماده این قانون اتاق‌های بازرگانی را موظف می‌کند تا به جهت مطلع شدن سیاست‌گذاران از شرایط محیط کسب‌وکار در کشور، به تدوین شاخص ملی محیط کسب‌وکار در ایران پرداخته و به شکل سالیانه و فصلی و به تفکیک، بخش‌ها و فعالیت‌های اقتصادی، بسنجد.

سنجش محیط کسب‌وکار در زمستان ۱۳۹۹

مطابق نتایج سنجش ملی محیط کسب‌وکار کشور در زمستان سال ۹۹، رقم شاخص ملی با در نظر گرفتن ۱۰ برای بدترین نمره، عدد 80/ 5 محاسبه شده که در مقایسه با ارزیابی فصل گذشته یعنی پاییز ۹۹ با متوسط 93/ 5 بهبود یافته است.

فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این سنجش در زمستان ۱۳۹۹ به ترتیب سه فاکتور زیر را نامناسب‌ترین فاکتورهای محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایرین ارزیابی نموده‌اند: «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» و «دشواری تا‌مین مالی از بانک‌ها».

 به‌علاوه مطابق نتایج طرح، متوسط ظرفیت تولیدی (واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در طرح در پاییز برابر 72/ 42 درصد بوده که درمقایسه با همین میزان در پاییز قبل (80/ 40 درصد)، شاهد افزایش حدودا ۲ درصدی بوده است.

محیط کسب‌وکار و شاخص استانی

در زمستان ۱۳۹۹، مطابق  اطلاعات این سنجش، به ترتیب سه استان‌ کردستان، کرمان و چهارمحال و بختیاری بدترین شرایط محیط کسب‌وکار را داشته‌اند. در مقابل به ترتیب، سه استان‌ سمنان، مرکزی و آذربایجان شرقی بهترین شرایط محیط کسب‌وکار درمقایسه با سایرین را دارا بوده‌اند.

طبق اطلاعات حاصله از این سنجش در زمستان ۹۹، نامناسب‌ترین شرایط محیط کسب‌وکار در حوزه کشاورزی با عدد 92/ 5 نسبت به حوزه‌های خدمات 87/ 5 و صنعت 60/ 5 مورد ارزیابی قرار گرفته است.