رهبران کشورها توافق کردند تا ۲۰۳۰ «جنگلزدایی» را پایان و «انتشار گاز متان» را کاهش دهند
روز اول بیستوششمین اجلاس جهانی سازمان ملل برای مقابله با گرم شدن زمین موسوم به کاپ۲۶، در گلاسکوی اسکاتلند در حالی برگزار شد. که برخی آن را «آخرین و بهترین امید» برای کند کردن تغییرات آب و هوایی توصیف میکردند. با این حال، روز اول تعهد بزرگ اقلیمی برای کاستن از تغییرات آب و هوایی مطرح نشد.
«سومینی سنگوپتا» در گزارش ۲ نوامبر برای نیویورکتایمز نوشت، رهبران دو کشور بزرگ آلودهکننده هوا یعنی چین و روسیه در این اجلاس حضور فیزیکی نیافتند. بایدن، رئیسجمهور آمریکا با یک هیات بزرگ آمد. و وعدههایی بزرگ برای کاهش آلودگی داد. اما نتوانست به جهانیان نشان دهد که او می تواند قوانین سفت و سختی را در راستای دستیابی به این هدف (کاهش آلودگی) بهوجود آورد. هند اهداف جدید بلندپروازانهای برای توسعه انرژی تجدیدپذیر را اعلام کرد. هرچند این کشور اعلام نکرد که چه زمانی شبکه وسیع نیروگاههای زغالسنگ سوزش را تعطیل خواهد کرد.
تعهدات بزرگ اقلیمی و ابتکارات آب و هوایی بایدن
روز سهشنبه ۲ نوامبر (برابر با ۱۱ آبان) بایدن فهرست بزرگی از ابتکارات آب و هوایی را اعلام کرد. تا به جهان نشان دهد که حتی با وجود عدم اجماع در کنگره میتواند اقداماتی اتخاذ کند. مهمترین اعلان همانا طرحهایی برای تعدیل جدی متان است. یک گاز گلخانهای قوی که میتواند اتمسفر را ۸۰ برابر سریعتر از دیاکسیدکربن در کوتاهمدت گرم کند. و گازی که توسط عملیات نفت و گاز طبیعی تولید میشود.
اما تاکنون مهمترین ویژگی اجلاس مذکور «خشم» بوده است. و انتظار میرود طی روزهای آینده بیشتر هم شود. خشم روز دوشنبه در پشت تریبون، بهویژه از سوی رهبران برخی از کوچکترین و آسیبپذیرترین کشورهای جهان، به سختی مهار شد. مردم هم در بیرون از سالن شعارهایی سر میدادند. از جمله اینکه «حرف بس است».
هدف اصلی محدود نگه داشتن گرمایش
در هر حال، نمایندگان حدود ۲۰۰ کشور جهان از روز ۳۱ اکتبر. به مدت دو هفته در نشست بزرگی در گلاسکوی اسکاتلند درباره چگونگی مهار روند شتابزده گرمایش زمین به تبادل نظر خواهند پرداخت. نشست کاپ۲۶ (COP۲۶.) هدف خود را زنده نگهداشتن هدف محدود کردن گرمایش جهانی در محدوده ۵/ ۱درجه سانتیگراد بالاتر از پیش از دوران صنعتی شدن گذاشته است.
«آلوک شارما» رئیس کاپ۲۶ گفت: «ما باید با اقتدار از گلاسکو بیرون بیاییم. و بگوییم که هدف ۵/ ۱درجه را زنده نگه داشتهایم. اکنون ۱/ ۱درجه بالاتر از دمای پیش از صنعتی شدن هستیم. بالاتر از ۵/ ۱درجه گرما به معنای آن است که کشورهایی در جهان به زیر آب میروند و باید جلوی آن را بگیریم.» هدف ۵/ ۱درجه پیشتر در نشست سال ۲۰۱۵ موسوم به معاهده پاریس گذاشته شد. اما تاکنون راهکارهای عملی رسیدن به این نقطه از سوی قدرتهای اقتصادی جهان مطرح نشده است. بنابراین باید کارهای بزرگی صورت گیرد تا به این هدف برسند.
کنار گذاشتن لایحه انرژیهای تجدیدپذیر به دلیل مخالفت کنگره
بایدن بیشتر روز دوشنبه را صرف صحبت درباره پیشنهادهای آب و هوایی و مسائلی از این دست کرد. اما در مواجهه با مخالفت کنگره، دولت او سیاست اصلی آن لایحه را کنار گذاشت. اقدامی که بخش برق را تشویق میکند تا به جای سوختهای فسیلی از انرژیهای تجدیدپذیر استفاده کند.
بهدلیل مخالفتهای سناتور «جو مانچین» از ویرجینیای غربی، ایالتی که بهشدت به زغال سنگ متکی است، این لایحه پس گرفته شد. حتی یک نسخه بسیار حداقلی از طرح رئیسجمهور هم در معرض خطر است.
تعهد بزرگ اقلیمی برای کاهش متان
جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا طی سخنرانی خود گفت. که تعهد به کاهش گاز متان تاثیری بزرگ نه تنها بر تغییرات اقلیمی بلکه بر وضعیت عمومی سلامت مردم خواهد گذاشت. بایدن از همه کسانی که تعهد به کاهش متان را امضا کردهاند، تشکر کرد.
او سپس به اقداماتی که آمریکا در داخل این کشور در این زمینه انجام خواهد داد، پرداخت. از جمله ملزم کردن اداره حفاظت از محیط زیست و وزارت راه به کاهش نشت گاز متان از خطوط لوله کنونی و جدید گاز و نفت.
جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا هم اعلام کرده است که کشورش متعهد میشود. تصاعد گاز متان از صنایع نفت و گاز را به میزان ۷۵درصد تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهد. اورزولا فون درلاین، رئیس کمیسیون اروپا هم گفت. که برای حفظ میانگین افزایش دمای زمین به ۵/ ۱درجه، کاهش انتشار متان «یکی از موثرترین کارهایی است که میتوانیم انجام دهیم.»
چین با کنترل ۱/۵ درجهای افزایش دما موافق نیست
نماینده چین در این کنفرانس درخواست برای محدودسازی میانگین افزایش دمای کره زمین به ۵/ ۱درجه سانتیگراد را رد کرده است. به گفته «شی ژنهوا»، مذاکرهکننده ارشد این کشور، طبق توافق ۲۰۱۵ پاریس، افزایش دو درجهای دما باید مد نظر قرار گیرد.
او گفت: «اگر ما روی ۵/ ۱درجه تمرکز کنیم، توافق را به هم زدهایم. و خیلی از کشورها خواستار آغاز مجدد مذاکرات خواهند شد.» طبق توافق پاریس، کشورها قبول کردهاند که افزایش دما را کاملا «زیر دو درجه» نگهدارند. و «تلاش کنند» تا آن را به ۵/ ۱درجه محدود سازند. (در مقایسه با دمای قبل از صنعتی شدن).
تنش بر سر مسایل مالی
تنش بر سر پول طی هفته جاری باز هم ادامه خواهد داشت. کشورهای فقیرتر خواستار کمک بیشتر از سوی کشورهای ثروتمندتر هستند. چرا که بر این باورند که بخش زیادی از افزایش دمای زمین بر عهده کشورهای ثروتمندتر است. بنابراین این کشورها باید مسوولیت بیشتری را برای کمک بپذیرند.و هند خواستار تعهد یکتریلیون دلاری کشورهای ثروتمند برای کمک به توسعه کشورهای ضعیفتر و گذار آنها از سوخت فسیلی به سوختهای تجدیدپذیر شد. کشورهای جزیرهای کوچکتر که با افزایش دما احتمالا زیر آب بروند. توماری را تسلیم دادگاه بینالمللی کردند تا بخشهای ثروتمندتر جهان را به پرداخت غرامت به آنها مجبور سازد.
تعهد بزرگ اقلیمی برای جنگلها
با این حال، روز سهشنبه بیش از ۱۰۰ کشور که بیشترین میزان جنگلها در دنیا را دارند. وعده دادند که تا سال ۲۰۳۰ جلوی جنگل زدایی را بگیرند.به خاطر تمام وعدهها و قول هایی که تا کنون داده شده است هیچ یک از رهبران جرات نکردند تا وعده جدیدی بدهند که نتوانند از پس آن برآیند.
«کاترین اینهورن» و «کریس باکلی» هم در گزارش دیگری در تاریخ اول نوامبر در نیویورکتایمز نوشتند. رهبران بیش از ۱۰۰ کشور جهان از جمله برزیل، چین، روسیه و آمریکا در گلاسکو وعده دادند. که تا سال ۲۰۳۰ بر اساس یک توافق چشمگیر که شامل ۸۵درصد از جنگلهای جهان میشود، جنگلزدایی را پایان دهند.
بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا روز سهشنبه در مراسمی با حضور بایدن و جوکو ویدودو، رئیسجمهور اندونزی. گفت: «این اکوسیستمهای بزرگ بارور -این کلیساهای طبیعی- ریههای سیاره ما هستند.» اگرچه تعهدات شامل «اقدامات تحولسازبعدی» میشود. و نیز از اهمیت جنگلها به فراوان سخن گفته شد. اما برخی گروههای فعال این انتقاد را مطرح کردهاند که این پیمانها و تعهدات برخاسته از آنها «فاقد دندان» است. به این معنا که هیچ ضمانت اجرایی ندارد. زیرا در گذشته تلاشهای مشابهی انجام گرفته بود؛ اما راه به جایی نبرد.
تامین غذا عامل اصلی جنگلزدایی
بنابراین اقدامات فعلی برای جلوگیری از جنگلزدایی هم فقط روی کاغذ است و راه به جایی نخواهد برد.
«اینهورن- باکلی» در بخش دیگری از گزارش خود نوشتند در بطن این طرحها، تلاش برای کاهش انگیزههای مالی قابل توجه برای کاهش جنگلها وجود دارد. محرک بیشتر جنگلزداییها در جهان همانا درخواست جهانی برای غذا است. که باعث می شود مردم به سوی قطع درختها برای ساختن سرپناهی برای دامها و محصولات خود مانند سویا، کاکائو و روغن پالم بروند.
توافق برای چنین کاری موجب می شود کشورهایی مانند برزیل هم به آن ملحق شوند. چراکه در این کشور جنگلزدایی در آمازون و دیگر مناطق در سالهای اخیر روند رو به فزونی گرفته است. اما همانطور که در مذاکرات دیپلماتیک رخ میدهد. تضمین مشارکت و تعهدی که تشویقکننده کشورهای مهم برای پیوستن باشد اغلب با ضعفهای بالقوهای همراه است.
«کارولینا پاسکوالی» مدیر اجرایی صلح سبز برزیل میگوید: «این وضعیت باعث دههای دیگر از تخریب جنگلها خواهد شد. با این حال، آمازون مدتی است در آستانه چنین وضعیتی ایستاده. و طی سالهای آینده نمیتواند از روند جنگلزدایی و تخریب جنگلها جان سالم به در ببرد.»
برای خبرهای بیشتر اینجا را کلیک کنید.
منبع: دنیای اقتصاد