باید از جوان‌ترها بپرسید
افراد بیست و چند ساله که چشمانشان را بر روی عادات بزرگترهایشان می‌بندند، یک روند دیرینه است. اما بسیاری از کارفرمایان می‌گویند که جسارت جدیدی در جوان‌ترها برای تعیین سبک و سیاق محل کار وجود دارد.
جسیکا فاین، به عنوان کسی که در دهه سوم زندگی‌اش است، عادت داشت همیشه نگاهی به تیک‌توک بیاندازد. او فهمید که بعصی چیزهایی که او عادت به استفاده از آنها را داشت دیگر مد نیستند. بنابراین تصمیم گرفت از همکاران کوچکترش مشاوره بگیرد.
خانم فاین، 34 ساله، در یک شبکه اجتماعی نوشت: «شنیده‌ام که استفاده از این ایموجی دیگر جالب نیست.
او به یاد می‌آورد که یک کارمند جوان در پاسخ گفت: “بله، من فقط از آن شکلک در محل کار برای حرفه‌ای بودن استفاده می‌کنم.”
خانم فاین به اندازه‌ای بزرگ است که زمانی را به یاد بیاورد که سی ساله به بالاها مشخص می‌کردند که چه چیزی مد است. به طور ظریف و غیرقابل انکاری، با تغییر نسل‌ها، گروه جدیدی از کارمندان وجود دارند که هنجارها و سبک‌های محل کار را تعیین می‌کنند. و آنها هیچ تردیدی در مورد زیر سوال بردن نه تنها استفاده از شکلک، بلکه تمام روش های قدیمی مدیران کمی مسن تر خود، از دیدگاه آنها در مورد سیاست در دفتر گرفته تا وسواس بسیار آنها در کار، ندارند.
به چالش کشیدن ساعت محل کار
اندی دان، 42 ساله، که یکی از بنیانگذاران برند پوشاک مجلل Bonobos بود، گفت: “من کاملاً مطمئن هستم که دیگر الگو و هنجار نیستم.” “من این را قبول کردم.”
این یک خط گسل است که صنایع و مسائل را متقاطع می کند. در یک کسب‌وکار خرده‌فروشی مستقر در نیویورک، مدیران از مواجهه با کارمندان جوانی که برای مقابله با اضطراب یا گرفتگی‌های پریود مرخصی با حقوق می‌خواستند، مضطرب بودند.
در یک شرکت مکمل، کارمند جوان و پیش‌رو این سوال را مطرح کرد که چرا از او انتظار می‌رود که برای یک روز استاندارد هشت ساعته وقت بگذارد. تا بعد از ظهر لیست کارهایش را انجام دهد. در یک شرکت سرمایه‌گذاری بیوتکنولوژیکی، کارکنان سطح ابتدایی وظایفی را به بنیانگذار محول کردند. و در بخش‌ها و استارت‌آپ‌ها، جوان‌ترین اعضای نیروی کار خواستار چیزی شده‌اند که به نظر آنها تغییری دیرهنگام بود.
گرایش سنتی بیست و چند ساله‌ها به عادات بزرگ‌ترها در محل کار
کالین گین، 41 ساله، یکی از بنیانگذاران شرکت رباتیک هنگر تکنولوژی، گفت: «این نسل‌های جوانتر در حال شکستن کد هستند. و می‌گویند: «هی بچه‌ها معلوم می‌شود که ما مجبور نیستیم این کار را انجام دهیم. همانطور که این افراد قدیمی به ما می‌گویند باید این کار را انجام دهیم.» . “ما در واقع می توانیم هر کاری که بخواهیم انجام دهیم و به همان اندازه موفق باشیم.”
گرایش بیست و چند ساله‌ها به عادات بزرگ‌ترها روندی به قدمت زیراکس، کداک و راک کلاسیک است. اما بسیاری از کارفرمایان می‌گویند جسارت جدیدی در شیوه‌ای وجود دارد که نسل جدید به ذائقه‌ها دیکته می‌کند. و برخی از اعضای نسل جدید که به عنوان 72 میلیون نفری که بین سال‌های 1997 تا 2012 متولد شده‌اند. یا به‌عنوان افراد جوانی که نمی‌توانند 11 سپتامبر را به خاطر بسپارند، تعریف می‌شوند. آنها گرایش به سمت عادات افراد قدیمی‌تر در محل کار را زیر سوال می‌برند.
شرکت بازاریابی Gen Z JUV Consulting که تخصص خود را برای خدمت به برندهایی مانند JanSport بکار گرفته است. زیاد احمد، 22 ساله، بنیانگذار و مدیر اجرایی شرکت بازاریابی Gen Z JUV Consulting به یاد می‌آورد که در کنفرانسی صحبت می‌کرد. که در آن یک خانم از نسل جدید، یک کارمند سطح ابتدایی، به او گفت که این کار را نمی‌کند. احساس نمی کند که بازاریابی کارفرما به طور کامل ارزش‌های مترقی او را منعکس می‌کند.
“توصیه شما برای شرکت ما چیست؟” زن جوان پرسید.
تغییر محل کار به شیوه‌ی نسل جدید
با شروع دوران کاری نسل جدید، جابجایی انها از دانشگاه به محل کار باعث شد تا شرکت‌ها برای استخدام اعضای نسل سرسخت نیاز به مشاوره داشته باشند. بخش «60 دقیقه» در سال 2007 به نام «نسل جدید می‌آیند» هشدار داد: «این جوانان به شما می‌گویند که ساعت کلاس یوگاشان چند است».
با گذشت زمان، آن نسل جدید به مدیران تبدیل شدند و محل کار به شیوه‌ی آنها تغییر شکل داد.
نسل جدید خاطرنشان می‌کنند که برای نسلی از کارکنان که در طول بحران مالی ۲۰۰۸ و پس از آن وارد دفتر شده‌اند. و احساس می‌کردند خوش‌شانس بوده‌اند که هر نوع کاری را انجام دهند، دیدن حق بیمه‌ای حدالقل، تعجب‌آور نیست.
همزمان نسل جدید در حال شروع کار خود در یک دوران بحرانی است. در بحبوحه یک بیماری همه گیر که ساعت‌ها، مکان‌ها و روش‌هایی که ما می‌توانیم کار کنیم را تغییر داده است. یک نظرسنجی پاییز 2021 از نامزدهای شغل نسل جدید از شرکت نرم‌افزار استخدام RippleMatch نشان داد که بیش از دو سوم آنها، شغل‌هایی را می‌خواهند که به طور نامحدود از راه دور کار کنند.
افزایش سطح اصطکاک بین نسل‌ها
اصطکاک بین نسل‌ها در حال حاضر به‌ویژه در شرکت‌هایی که توسط جمعیتی از نسل قدیمی‌تر اداره می‌شوند، آشکار است.
گیب کندی، 30 ساله، بنیانگذار برند مکمل گیاهی پلنت پیپل ، هنگامی که کارمندان نسل جدید را استخدام می‌کرد. متوجه شد که برخی علاقه‌ای به عادات کاری سفت و سخت ندارند. عاداتی که برای تیم 10 نفره نسل قدیم‌تر او طبیعی بود. او و هم بنیانگذارش عادت داشتند که شب تا دیروقت را در دفتر بگذرانند. و در مورد بازخورد مشتریان وسواس داشته باشند. و غذای خود را در محل کار به اشتراک بگذارند. جوان‌ترین کارمندان او ترجیح می‌دادند ساعت کاری خود را تعیین کنند.
آقای کندی با یک نامزد نسل جدید برای یک موقعیت شغلی تمام وقت مصاحبه کرد. و از او پرسید که آیا می‌تواند پس از انجام وظایفی که قرار بود انجام دهد، کار را متوقف کند. او پاسخ داد که انتظار داشته ساعت کاری معمول ۹ تا ۱۷ را داشته باشد.
آقای کندی به این فکر می کند: «نسل های قدیمی خیلی بیشتر به افزایشساعت کاری عادت داشتند. “این بود، “من از نردبان بالا می‌روم و ساعت حقوق بازنشستگی و طلایی‌ام را می‌گیرم.” پس برای نسل قدیمی‌تر چنین بود. “هنوز دفتری وجود دارد، اما من می‌توانم پینگ پنگ بازی کنم و قهوه بنوشم.” برای نسل بعدی، اینطور است که:” با پست گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی در زمان و هر طور که بخواهم امرار معاش کنم.”
سرپیچی از سلسله مراتب محل کار
خانم کریگزمن، 30 ساله، یکی از بنیانگذاران بولتن کسب و کار فناوری خرده فروشی. در گذشته وقتی کارمندان نسل جدید او اصرار داشتند که به دلیل دردهای قاعدگی یا سلامت روانی مرخصی بگیرند، درمورد پاسخ مطمین نبود. «هی، بیدار شدم و من از نظر روحی در وضعیت خوبی نیستم.» این پیامک معمولی بود. “من امروز به محل کار نخواهم آمد.” خانم کریگزمن طبیعتا دوست داشت تلاش‌های آنها برای اولویت دادن به رفاه را تحسین کند. اما او همچنین می‌دانست که مرخصی با حقوق آنها می‌تواند بیزینس او را تحت تاثیر قرار دهد.
او گفت: «به‌عنوان یک کارآفرین، گاهی اوقات می‌خواهم از مدیریت تیمم خارج شوم. زیرا گاها دردهای قاعدگی ماهانه طاقت‌فرساست. “اما من در موقعیتی هستم که باید جلو بروم.”
مدیران، مانند خانم کریگزمن، غریزه نسل جدید را برای محافظت از سلامتی خود، به دنبال شکاف بین کار و زندگی درک می‌کنند. اما برخی از شیوه بیان صادقانه این خواسته.ها گیج شده اند. به عبارت دیگر، آنها به سرپیچی از سلسله مراتب محل کار عادت ندارند.
واگذاری وظیفه به رئیس
لولا پریگو، 31 ساله، مدیر اجرایی استارت‌آپ بیس آزمایشی، وقتی یکی از کارمندان نسل جدید پیامی به او فرستاد و وظیفه‌ای را به او محول کرد، مجبور شد بخندد. خانم پریگو این را به‌عنوان یک سیگنال خوش‌آمدگویی تعبیر کرد. که کارکنان 15 نفره‌اش او را ترسناک نمی‌دانند.
پولی رودریگز، 34 ساله، مدیر اجرایی کسب و کار سلامت جنسی Unbound، گفت: «وقتی وارد نیروی کار شدم، وظیفه‌ای به رئیسم واگذار نمی‌کردم. نسل جدید در انجام این کار تردیدی ندارد.”
“اینها گوجه های سیاسی هستند!”
نسل جدید متفاوت صحبت می‌کنند. بیشتر پیامک می‌فرستند. لباس‌های نامناسبی می‌پوشند. آیا تا به حال دیده‌اید گوشی‌هایشان را زمین بگذارند؟
محققان این را اثر «کودکان این روزها» می‌نامند. کورت رودولف، روانشناس سازمانی، می‌گوید: “این یک چیز طبیعی است که مردم تمایل دارند از افراد جوانتر از خود شکایت کنند. و به فیلسوفان یونان برمی‌گردد.”
با این حال، بسیاری از مدیران احساس می‌کنند که نادیده گرفتن شکاف بین جوانان و قدیمی‌تر یک گزینه نیست. استخدام را شکل می‌دهد. بازاریابی را شکل می‌دهد. و در طول سال گذشته، نحوه واکنش شرکت‌ها به کشوری که در آشوب است را شکل داده است.
در ژوئن 2020، در حالی که اعتراضات “زندگی سیاه‌پوستان مهم است.” در سراسر ایالات‌متحده افزایش یافت. بسیاری از شرک‌های امریکایی با تقاضای کارمندان نسل جدیدشان مبنی بر واکنش نشان دادن به این اعتراضات مواجه شدند.
ترو ایزوکاوپیلا، 37 ساله، مدیر یک تجارت مواد غذایی، از کارکنان تازه کار خود شنید که آیا شرکت او یک مربع سیاه در همبستگی با جنبش در اینستاگرام منتشر خواهد کرد.
برای بسیاری از رهبران شرکت‌ها، این یک دعوت به اصلاح است. پس از دهه‌ها که کسب‌وکارها در مورد نابرابری‌های نژادی در داخل و خارج از دفاتر خود سکوت می‌کردند. اما برخی از مدیران نیز در تلاش هستند تا بین خواسته‌های کارکنان خود برای تعامل سیاسی با احساس خودشان از آنچه که برای برندشان مناسب است، تعادل برقرار کنند.
آقای کندی، یکی از بنیانگذاران پلنت پیپل ، یک شرکت معتبر، گفت: “شما با افراد مسن صحبت می کنید و آنها می‌گویند: “رفیق، ما سس گوجه فرنگی می‌فروشیم، ما سیاست نمی‌فروشیم.” «بعد شما جوان‌ها را دارید که می‌گویند اینها گوجه‌فرنگی‌های سیاسی هستند. این سس گوجه‌فرنگی سیاسی است.»
برای خبرهای بیشتر اینجا را کلیک کنید.
منبع: نیویورک تایمز
